HUFIEC

W latach tych nadal pozostawał przedwojenny model harcerstwa – podział na samodzielne części – żeńską i męską. Trzon Hufca Żeńskiego zorganizował się najwcześniej pod doświadczonym kierownictwem druhny Bogusławy Janusz. Utworzono drużyny w 6 szkołach średnich i powszechnych. Zaczęły się szkolenia drużynowych, przybocznych i zastępowych. Harcerki uczestniczyły w obozach w Rudzie Kościelnej i Gubinie nad Nysą.

Dużo oporniej szło odtworzenie struktur Hufca Męskiego, a to głównie wskutek bolesnych strat wojennych i okupacyjnych. Ostrowiecki Hufiec Męski od 1945 r. zaczął organizować druh Stanisław Wójcik, który legitymował się przedwojennym stażem instruktorskim.

Od 1946 roku podobnie jak harcerki, również harcerze przystąpili do organizowania szkoleń, ale ich pierwszy powojenny obóz doszedł do skutku dopiero w lipcu 1948 r. W lutym 1949r. Komendantem koedukacyjnego Hufca w Ostrowcu został mianowany phm. Tadeusz Farbisz.

Z początkiem 1950r. rozpoczęto likwidację ZHP. Odcięto się od metodyki harcerskiej, zatwierdzono nowy tekst prawa i przyrzeczenia harcerskiego opartego głównie na pionierskiej organizacji ZSRR. Został ograniczony wiek harcerzy do lat 14.

Większość instruktorów nie przyjęła tych zmian i odeszło z harcerstwa. Zlikwidowano Krzyż Harcerski, a na jego miejsce wprowadzono tzw.,,Czuwajki” i obowiązujące w całym kraju czerwone chusty.

Wydawało by się, że ZHP odeszło już w zupełny niebyt.